De uitvaart en het herdenken van onze overleden parochianen
Binnen onze parochie zijn er verschillende mogelijkheden voor een uitvaartplechtigheid. In een speciale brochure, “Wie barmhartig is, begraaft uit haar midden de overledene” vindt u alle informatie over hoe er op een waardige, zorgzame en respectvolle wijze gelovig afscheid genomen kan worden van onze dierbare overleden parochianen. De brochures liggen achter in de kerk en zijn te bestellen bij het parochiesecretariaat.
Aanvullend op de brochure willen wij graag in dit nummer van Onderweg antwoord geven op een aantal vragen die soms gesteld worden door familie en vrijwilligers. De vragen gaan over de uitvaart zelf, over het gedachteniskruisje, het herinneringsboek en over gebedsintenties.
Wat is een “kerkelijke uitvaart”?
Het is een misverstand om te denken dat er alleen sprake is van een katholieke kerkelijke uitvaart als deze ook daadwerkelijk in het kerkgebouw plaats vindt. Ook een afscheidsviering in het crematorium of een andere plaats, zoals een aula, kan een kerkelijke uitvaart zijn. Dat is het geval als de voorganger die gezonden is vanuit de parochie, in de plechtigheid voorgaat. Deze voorgangers kunnen zijn: iemand van het pastoraal team, van het breed parochieel team of een toegeruste vrijwilliger – voorganger.
Herdenken van een overleden parochiaan
Iedere geloofsgemeenschap heeft haar eigen vorm voor het herdenken van een overledene. De meeste geloofsgemeenschappen maken daarbij gebruik van een gedachteniskruisje. Soms steekt men een kaars aan of wordt de naam geschreven in een herinneringsboek. Ook combinaties van deze drie mogelijkheden bestaan.
Gedachteniskruisje
Of en hoe men de overledene herdenkt met een gedachteniskruisje, is afhankelijk van de geloofsgemeenschap en van de vorm van het gekozen afscheid. Bij een uitvaart met een avondwake krijgt het kruisje een plaats in de avondwake-liturgie en wordt in deze viering op de daarvoor bestemde plaats in de kerk opgehangen door een lid van de Werkgroep Avondwake, al dan niet vergezeld door de nabestaanden. Is er geen voorafgaande avondwake, dan gebeurt datzelfde in de uitvaartliturgie door de voorganger.
Ook bij een viering in het crematorium, de aula of een andere plaats, zonder voorafgaande uitvaartviering in de kerk, kan er gekozen worden voor een gedachteniskruisje. In dat geval krijgt het gedachteniskruisje een plaats in de plechtigheid. De voorganger zal na de crematieviering het kruisje (laten) bezorgen bij de geloofsgemeenschap waar de overledene staat ingeschreven. Daar wordt het kruisje in de kerk op de daarvoor bestemde plaats opgehangen.
Uitreiken van het gedachteniskruisje op Allerzielen of Jaargedachtenis
In de meeste geloofsgemeenschappen worden de gedachteniskruisjes in een speciale viering op 2 november – Allerzielen – uitgereikt. In andere geloofsgemeenschappen is het de gewoonte om een jaar na het overlijden het kruisje uit te reiken aan de familie/nabestaanden (jaargedachtenis). De voorganger zal in de viering de naam van de overledene noemen, soms wordt een kaars aangestoken en de familie wordt uitgenodigd om na de viering het kruisje in ontvangst te
nemen.
Inschrijven in een herinneringsboek
In een aantal geloofsgemeenschappen wordt de overledene ingeschreven in een herinneringsboek.
Dit kan gebeuren in of na de uitvaartviering. Hoewel het geen onderdeel is van de liturgie, is het een mooi gebruik.
Gebedsintenties voor onze overleden parochianen
Soms is er wat onduidelijkheid over het gedenken van de overledenen in onze gebeden. Sinds 2011 is er een afspraak gemaakt met de geloofsgemeenschappen dat er in een uitvaartviering gecollecteerd wordt voor de geloofsgemeenschap en voor de het gedenken van de overledene. Ongeacht de opbrengst van de collecte wordt er aansluitend aan de uitvaart een standaard aantal weken gebeden voor de overledene. Daarbij wordt geen onderscheid gemaakt of het een Eucharistieviering, een Woord- en Communieviering of een Woorddienst is. Daarom spreken we ook niet meer van “misintenties”, maar van “gebedsintenties”.
Niet alleen de nabestaanden, maar met alle parochianen gedenken we onze overleden parochianen op 2 november.
Wij wensen u allen een mooie en waardige Allerzielen viering toe.